جهت کارایی بیشتر فعالیت های ساختمانی باید تمامی فضاهای یک ساختمان شناسایی و گروه بندی شوند و سپس با پیش بینی ارتباط مناسب میان آن ها، بتوانند با توجه به اصول اولیه طراحی پلان همچون یک مجموعه واحد عمل کنند. طراحی مسکن نیز از این امر مستثنی نیست و پیش از طراحی پلان مسکونی لازم است دسته بندی فضاها و یا به عبارتی عرصه بندی در آن تعیین گردد.پیش از انجام دسته بندی، باید معیارهای درستی برای این کار تعیین شود تا قرارگیری فضاهای هماهنگ و سازگار در یک گروه به درستی صورت گیرد و عرصه های ناهماهنگ ازیکدیگر دور شوند. معمولا این مشخصه ها از بررسی و توجه به الگوهای فرهنگی، اقلیمی و اعتقادی حاصل می شود. در هر قسمت از کشور مردمی با قومیت ها و آداب گوناگون زندگی می کنند، بنابراین دارای شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی متفاوت و دارای نقاط مشترکی چون مسائل اعتقادی و مذهبی نیز هستند. اما عیناً تمامی فضاهای خانه آن ها مشابه یکدیگر نیست و برای طراحی پلان هر خانواده باید به الگوی زیستی آن منطقه توجه شود.